تیوب اشعه ایکس چیست؟

لامپ‌های اشعه ایکس، دیودهای خلأ هستند که با ولتاژ بالا کار می‌کنند.
یک لامپ اشعه ایکس از دو الکترود، یک آند و یک کاتد، تشکیل شده است که به ترتیب برای بمباران هدف با الکترون‌ها و رشته برای انتشار الکترون‌ها استفاده می‌شوند. هر دو قطب در محفظه‌های شیشه‌ای یا سرامیکی با خلاء بالا مهر و موم شده‌اند.

بخش منبع تغذیه لامپ اشعه ایکس حداقل شامل یک منبع تغذیه ولتاژ پایین برای گرم کردن فیلامان و یک مولد ولتاژ بالا برای اعمال ولتاژ بالا به دو قطب است. هنگامی که یک سیم تنگستن جریان کافی برای ایجاد ابر الکترونی را عبور می‌دهد و ولتاژ کافی (در حد کیلوولت) بین آند و کاتد اعمال می‌شود، ابر الکترونی به سمت آند کشیده می‌شود. در این زمان، الکترون‌ها در حالت پرانرژی و پرسرعت به هدف تنگستنی برخورد می‌کنند. الکترون‌های پرسرعت به سطح هدف می‌رسند و حرکت آنها ناگهان مسدود می‌شود. بخش کوچکی از انرژی جنبشی آنها به انرژی تابشی تبدیل شده و به شکل اشعه ایکس آزاد می‌شود. تابش تولید شده به این شکل، تابش ترمزی نامیده می‌شود.

تغییر جریان رشته می‌تواند دمای رشته و مقدار الکترون‌های ساطع‌شده را تغییر دهد، در نتیجه جریان لامپ و شدت پرتوهای ایکس تغییر می‌کند. تغییر پتانسیل تحریک لامپ اشعه ایکس یا انتخاب یک هدف متفاوت می‌تواند انرژی پرتو ایکس فرودی یا شدت آن را در انرژی‌های مختلف تغییر دهد. به دلیل بمباران الکترون‌های پرانرژی، لامپ اشعه ایکس در دمای بالایی کار می‌کند که نیاز به خنک‌سازی اجباری هدف آند دارد.

اگرچه راندمان انرژی لامپ‌های اشعه ایکس برای تولید اشعه ایکس بسیار پایین است، اما در حال حاضر، لامپ‌های اشعه ایکس هنوز کاربردی‌ترین دستگاه‌های تولید اشعه ایکس هستند و به طور گسترده در دستگاه‌های اشعه ایکس مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در حال حاضر، کاربردهای پزشکی عمدتاً به لامپ‌های اشعه ایکس تشخیصی و لامپ‌های اشعه ایکس درمانی تقسیم می‌شوند.