لوله اشعه ایکس چیست؟

لوله های اشعه ایکس دیودهای خلاء هستند که در ولتاژهای بالا کار می کنند.
یک لوله اشعه ایکس از دو الکترود ، یک آند و یک کاتد تشکیل شده است که برای هدف قرار گرفتن به ترتیب با الکترون ها و رشته برای انتشار الکترون ها استفاده می شود. هر دو قطب در شیشه های خلاء بالا یا محفظه های سرامیکی مهر و موم شده اند.

بخش منبع تغذیه لوله اشعه ایکس حداقل حاوی منبع تغذیه ولتاژ کم برای گرم کردن رشته و یک ژنراتور ولتاژ بالا برای اعمال ولتاژ بالا به دو قطب است. هنگامی که یک سیم تنگستن از جریان کافی برای ایجاد ابر الکترون عبور می کند و ولتاژ کافی (به ترتیب کیلوولت ها) بین آند و کاتد اعمال می شود ، ابر الکترون به سمت آند کشیده می شود. در این زمان ، الکترون ها در حالت پر انرژی و پر سرعت به هدف تنگستن برخورد کردند. الکترونهای پر سرعت به سطح هدف می رسند و حرکت آنها ناگهان مسدود می شود. بخش کوچکی از انرژی جنبشی آنها به انرژی تابش تبدیل می شود و به شکل اشعه ایکس آزاد می شود. تابش تولید شده در این شکل برای Bremsstrahlung خوانده می شود.

تغییر جریان رشته می تواند دمای رشته و میزان الکترون های ساطع شده را تغییر دهد و از این طریق جریان لوله و شدت اشعه X را تغییر دهد. تغییر پتانسیل تحریک لوله اشعه ایکس یا انتخاب یک هدف متفاوت می تواند انرژی اشعه ایکس حادثه یا شدت را در انرژی های مختلف تغییر دهد. با توجه به بمباران الکترونهای با انرژی بالا ، لوله اشعه ایکس در دمای بالا کار می کند که نیاز به خنک کننده اجباری هدف آند دارد.

اگرچه راندمان انرژی لوله های اشعه ایکس برای تولید اشعه ایکس بسیار کم است ، در حال حاضر ، لوله های اشعه ایکس هنوز هم عملی ترین دستگاه های تولید اشعه ایکس هستند و به طور گسترده در ابزارهای اشعه ایکس مورد استفاده قرار می گیرند. در حال حاضر ، کاربردهای پزشکی به طور عمده به لوله های اشعه ایکس تشخیصی و لوله های اشعه ایکس درمانی تقسیم می شوند.